آیا باید در هنگام جوشکاری گازهای محافظ اضافی اضافه شود؟ آیا باید از آرگون یا نیتروژن استفاده کنیم؟

گاز محافظ اضافی معمولاً در هنگام جوشکاری مورد نیاز است ، که به طور عمده برای جلوگیری از قطره های فلزی ، استخرهای جوش و فلزات درجه حرارت بالا در ناحیه جوشکاری توسط گازهای مضر از خارج حمله می کند ، از اکسیداسیون درز جوش در طی فرآیند جوش جلوگیری می کند ، از تشکیل منافذ جلوگیری می کند و از یکپارچگی درز جوش اطمینان حاصل می کند. همچنین می تواند لنزهای متمرکز را در برابر آلودگی بخار فلزی و پاشیدن قطرات مایع محافظت کند. با این حال ، برخی از روش های جوشکاری نیز وجود دارد که نیازی به گاز محافظ ندارد ، مانند جوشکاری قوس سیم سیم شار خود محافظ. هسته شار داخل سیم جوشکاری در طی فرآیند جوشکاری گاز و سرباره تولید می کند تا از ناحیه جوش محافظت کند. همچنین برخی از روش های جوشکاری مقاومت مانند جوشکاری لکه ها وجود دارد که معمولاً به گاز محافظ اضافی احتیاج ندارند.

در مورد انتخاب آرگون یا نیتروژن ، به مواد و فرآیندهای مختلف جوشکاری بستگی دارد. موارد زیر شرایط خاص است:

آرگون

1. جوشکاری استیل ضد زنگ: گاز آرگون یک گاز محافظ معمولاً در جوش استیل ضدزنگ است. آرگون خالص برای جوشکاری گاز بی اثر تنگستن (TIG) از جنس استنلس استیل مناسب است ، اما در جوشکاری قوس فلزی گاز (MIG) با استفاده از آرگون خالص به تنهایی ، تنش سطحی قطرات از جنس استنلس استیل و استخر مذاب زیاد است ، سیالیت فلز مایع ضعیف است و شکل گیری جوش خوب نیست. معمولاً اکسیژن 1-2 ٪ به گاز آرگون اضافه می شود تا تنش سطح را کاهش دهد ، سیالیت را تقویت کند و درز جوش را از نظر زیبایی شناختی شکل دهد. با افزودن 2-5 ٪ CO ₂ ، پایداری قوس خوب است ، اکسیداسیون کاهش می یابد ، عناصر آلیاژ کمتر سوخته می شوند و هیچ تمایل به افزایش کربن وجود ندارد. این مناسب برای جوشکاری پایین TIG و فرایندهای ترکیبی جوشکاری در پوشش MAG برای خطوط لوله از جنس استنلس استیل مناسب است.

2. جوشکاری آلیاژهای آلومینیومی: آلیاژ آلومینیوم GMAW معمولاً از AR به عنوان گاز محافظ استفاده می کند ، که به خلوص گاز بالایی نیاز دارد ، در غیر این صورت اکسیدهای سیاه در دو طرف جوش ظاهر می شوند. اگر می خواهید نفوذ و سرعت جوشکاری را افزایش دهید ، می توانید بخش خاصی از او را به AR اضافه کنید ، اما اگر نسبت او خیلی بزرگ باشد ، پاشش بیشتری وجود خواهد داشت.

3. جوشکاری مس و آلیاژهای مس: از AR خالص می توان به عنوان گاز محافظ جوش استفاده کرد.

4. جوشکاری آلیاژهای نیکل و نیکل: علاوه بر استفاده از AR و AR+HE به عنوان گازهای محافظ جوش ، مقدار کمی هیدروژن نیز می تواند برای بهبود راندمان جوش به گاز AR اضافه شود.

5. جوشکاری تیتانیوم و آلیاژهای تیتانیوم: به دلیل پیوند شدید بین تیتانیوم و N ، H و O ، AR و AR+AR فقط می تواند به عنوان گازهای محافظ جوشکاری برای GMAW آلیاژهای تیتانیوم و تیتانیوم استفاده شود.

نیتروژن

1. جوش استیل ضد زنگ: نیتریدها تولید شده توسط واکنش شیمیایی بین نیتروژن و فولاد ضد زنگ می توانند استحکام مفصل جوش را بهبود بخشند و خصوصیات مکانیکی جوش را تقویت کنند. بنابراین ، نیتروژن می تواند به عنوان یک گاز محافظ هنگام جوشکاری از جنس استنلس استیل استفاده شود ، اما به طور کلی به تنهایی مورد استفاده قرار نمی گیرد و با آرگون و سایر گازها مخلوط می شود.

2. جوشکاری آلیاژهای مس و مس: هنگام جوشکاری آلیاژهای مس و مس ، برای کاهش هزینه های تولید ، می توان بخش خاصی از نیتروژن را به گاز AR اضافه کرد ، اما ممکن است برخی از پاشش و دود وجود داشته باشد و در نتیجه شکل گیری ضعیفی ایجاد شود.

اگر نیاز به دستگاه جوشکاری دارید ، لطفاً با خانم ژائو تماس بگیرید

ایمیل: pdkj@gd-pw.com

تلفن: +86-13631765713